(Mechanism of CBT in Patients with Depression: The Role of Transforming Negative Thinking)
Özet:
Depresyon, yaygın ve ciddi bir ruh sağlığı sorunu olarak bireyin günlük yaşamını ve sosyal işlevselliğini derinden etkilemektedir. Çeşitli tedavi yöntemleri arasında Bilişsel Davranışçı Terapi (BDT), kanıta dayalı etkinliği nedeniyle yaygın olarak tanınmaktadır. BDT’nin temel felsefesi, kognitif süreçlerin, özellikle olumsuz düşünmenin, depresyonun gelişmesinde ve sürmesinde önemli bir rol oynadığı inancına dayanmaktadır. Bununla birlikte, klinik pratikte yaygın olarak kullanılmasına rağmen, BDT’nin depresyonu tedavi etme mekanizmaları tartışma konusu olmayı sürdürmektedir. Bazı çalışmalar, depresyonlu bireylerde sıklıkla karşılaşılan bir düşünce modeli olan otomatik olumsuz düşünmeyi değiştirmede BDT’nin rolünü vurgulamaktadır. Diğer araştırmalar ise sürekli endişe ve derin düşüncelere dalma gibi tekrarlayan olumsuz düşünmenin depresyonun temel bir özelliği olduğunu öne sürmektedir. BDT, bu tekrarlayan düşünce kalıplarını bozmada potansiyel etkili olduğunu göstermiştir. Ek olarak, savunmacı olumsuz düşünme de BDT’nin odak noktasıdır. Bu, duygusal acıdan kaçınmak, bireylerin gerçek sorunlarla yüzleşmekten kaçınmasına ve dolayısıyla depresyon belirtilerinin devam etmesine veya şiddetlenmesine yol açan bir düşünce modelidir. Bu nedenle BDT’nin amaçlarından biri, hastaların bu savunmacı düşüncenin varlığını fark etmelerine ve çeşitli stratejiler aracılığıyla bunu daha uyarlanabilir düşünce kalıplarına dönüştürmelerine yardımcı olmaktır. Bu makale, BDT’nin depresyon tedavisindeki rolünü, özellikle terapötik etkiler elde etmek için çeşitli olumsuz düşünce türlerini nasıl düzelttiğini incelemeyi amaçlamaktadır. Mevcut literatürün eleştirel bir analizi yoluyla, bu makale BDT mekanizmalarının daha kapsamlı anlaşılmasını sağlayacak ve depresyonun BDT ile tedavisinde etkili uygulamalara rehberlik edecektir.
Referans: Chen, Y. (2024). Mechanism of CBT in Patients with Depression: The Role of Transforming Negative Thinking. Proceedings of the 2nd International Conference on Social Psychology and Humanity Studies, DOI: 10.54254/2753-7048/41/20240794
Saygılarımla,
Psikolog Pınar Kandemir
CBTiSTANBUL